Vampire Weekend Modern Vampires LP

De naam vermoed nogal een zware Gothic inslag Niets is minder waar. Na hun tweede album, Contra gooit het New Yorkse Vampire Weekend het bij Modern Vampires Of The City het weer een iets ander verlegde boeg. Vampire Weekend heeft hun eigen grenzen steeds verder verlegt. Vampire Weekend boodt voor de fan regelmatig ontdekkingstochten aan naar een breed scala aan genres, zoals van indie tot barok tot calypso tot rock-n-roll en meer. Daarbij ook afrikaanse ritmes niet schuwend. Ditmaal lijkt de vooral de vocale vervorming het eerste wat opvalt waarbij de ronkend en volgende gitaar je verzweldg met typerende rimes. Zo is Diane Young een voor de verandering voor Vampire Weekend’s normen een vrolijk en vervaarlijk gedreven lied. Een ontstemde met een op jankende staande zang gecombineerd met ronkende bas met rock’en roll achtige gitaarloops die je bij de strot grijpen. Step daarentegen biedt daarbij een verhalend barokachtig nummer met een meer ontspannen, mellow track met een clavecimbelachtige sound. Worship you heeft dan weer overduidelijke country invloeden en Don’t Lie heeft dan weer vreemd genoeg een sixties inslag met een hammondorgelsound Het album is een beetje zwaarder dan het andere materiaal voor Modern Vampires Of The City , zonder merkbare heldere gitaarpartijen of boppy basslines. Het is anders, Klinkt het nog wel als Vampire Weekend? Jazeker, maar dan meer naar de volwassenheid. Toch blijft die donkere zweem over het album hangen. Het ontwerp van de hoes straalt het ook uit. In het algemeen bied Modern Vampires Of The City een speels indie-achtige rock album met een zonnige retro vibe, met een vreemde barokachige ondertoon.