Jonathan Wilson Dixie Blur 2LP - Coloured Vinyl-

6 maart 2020

Jonathan Wilson gaat graag zijn eigen gang. Dat leidde in het verleden onder meer tot Rare Birds. De verwijzing naar vrije vogel was in 2018 snel gemaakt, omdat de singer-songwriter uit Californië op zijn derde plaat allerlei kanten op ging: pianoballadewerk, softpop, symfopop, old school country, westcoastpoprock en zelfs glamrock.

De muziek op opvolger Dixie Blur is honkvaster, als gevolg van ‘terug naar mijn roots’-heimwee tijdens een wereldtournee als gitarist, zanger en leider van de band van Roger Waters en een gesprek van Wilson met alt.country-eminentie Steve Earle. Dixie Blur is in zes dagen in Nashville opgenomen met plaatselijke hotshots, waarvan pedal steelgitarist Russ Pahl en violist Mark O’Connor de meest prominente bijdragen leveren. De veertien liedjes staan voor Americana in diverse gedaanten en wat rock. In de rustige hoek zitten twee songs (’69 Corvette en Korean Tea) met een hoog Mark Knopfler-gehalte. En Toots Thielemans lijkt te zijn gereanimeerd om een mondharmonicapartijtje mee te blazen in Golden Apples. De meer uitbundige kant kent een paar hillbillyliedjes, met een O’Connor die dansers achter de vodden zit. Het groots aangezette Enemies is een halfslachtige poging tot het genereren van Springsteen-pathos en is het minste nummer. Maar de opnieuw melancholiek gestemde Wilson is erin geslaagd om weer veel hoogwaardig materiaal af te leveren. Om een Kruidvat-slogan te parafraseren: albums van Jonathan Wilson – steeds verrassend, altijd prima. OOR