Warhaus Ha Ha Heartbreak LP

11 nov 2022

Maarten Devoldere, die lange van Balthazar, is een romanticus. Dat wisten we natuurlijk al dankzij sommige tracks van die band, maar dat hoorden we nog beter aan de twee albums die hij tijdens een sabbatical in 2016 en 2017 onder de naam Warhaus maakte. Het blijkt een grote uitlaatklep voor de man die zich als crooner bleef ontwikkelen.

Natuurlijk is het een eersteklas cliché om opnieuw te moeten constateren dat liefdesverdriet het beste in een artiest naar boven kan brengen, maar dat doet het hier wel. Neem alleen al die ronduit virtuoze openingstrack Open Window. Daarvoor kroop Devoldere achter een piano en kwam hij er met een prachtige romantische melodielijn achter vandaan. Zo simpel, zo doeltreffend. Het outro met dat koor en die strijkers kan eigenlijk niet lang genoeg duren. Even was ik bang dat hij dat griezelig hoge niveau onmogelijk een album lang kon volhouden, maar het zit (gelukkig?) diep deze keer: de inspiratiebron lijkt onuitputtelijk en ook tekstueel blijkt hij constant in topvorm. Producer Jasper Maekelberg voelde die sfeer perfect aan. Relaxed groovend blijft Devoldere zich daardoor aangedaan maar lichtelijk nonchalant door het leven zonder die verloren liefde wurmen. ‘For the glory of love I’m gonna get clean’, horen we hem zingen, maar in gedachten zie ik hem in z’n eentje in een rokerige nachtclub in zo’n vintage Franse film noir toch nog een extra drankje nuttigen.